در سال‌های اخیر مدت زمان پشت میز نشینی افراد و خیره شدنشان به صفحه‌ی نمایشگر افزایش یافته است، در همین راستا محققان دانشگاه اوهایو نتایج جالبی را پس از ۲۰ سال تحقیق و مطالعه منتشر کرده‌اند.

هیچ‌کس با اطمینان نمی‌تواند بگوید که آیا استفاده طولانی مدت از دستگاه‌های دیجیتال می‌تواند منجر به بروز آسیب‌های مزمن چشمی شود از  جمله دوربینی و نزدیک بینی یا خیر؛ خستگی دیجیتالی چشم «Digital Eye Strain» که گاهی اوقات تحت عنوان سندروم بینایی کامپیوتری «computer vision syndrome» از آن یاد می‌شود، باعث آزردگی بسیاری می‌شود. اگر تاکنون مواردی نظیر خشکی چشم، تاری دید، خستگی چشم، یا درد در نواحی سر، گردن و کمر را پس از کار کردن با رایانه یا تلفن همراه خود تجربه کرده‌اید باید بگوییم که شما نیز با این پدیده آشنایید. نمایشگر دستگاه‌های الکترونیکی معمولا نورهای پر انرژی از خود متصاعد می‌کنند، نورهای پر انرژی بخشی از طیف نوری قابل رؤیت هستند که کوتاه‌ترین طول موج را دارند.

کارلا زدنیکاستاد و رئیس دانشکده بیناسنجی از دانشگاه اوهایو و نویسنده‌ی این مطالعات، درباره‌ی تحقیقات اخیر گفته است:

تا به حال و بیش از ۱۰۰ سال تصور می‌شد خیره شدن و تماشا کردن باعث نزدیک بینی چشم می‌شود، یا عامل خطر شمرده می‌شد. در این مجموعه مطالعات اخیر نتایج مهمی که به دست آوردیم مشخص شد که هیچ ارتباطی بین خیره شدن و نزدیک بینی چشم وجود ندارد.

•  کشف ژن نزدیک بینی چشم می‌تواند عینک را از بین برده و دیگر نیازی به استفاده آن نباشد.
•  بازی کودکان در فضای باز احتمال نزدیک بینی چشم را به نصف کاهش می‌دهد.

محققان تعداد ۱۳ خطر بالقوه‌ای که باعث نزدیک بینی چشم می‌شود را مورد مطالعه قرار داده‌اند و از بین آن‌ها به دنبال عامل مهمی هستند که باعث می‌شود در کودکان خطر نزدیک بینی رخ دهد. محققان به این نتیجه رسیده‌اند که بزرگ‌ترین و مهم‌ترین پیش بینی مربوط به سطح عیوب انکساری چشم در کودکان شش ساله است.

در افرادی که دید طبیعی دارند، کره‌ی چشم متناسب با دیگر اعضای بدن رشد می‌کند، و به این صورت برنامه‌ریزی شده است: زمانی که چشم به سطحی از بینایی می‌رسد که کاملا قادر است اشیا را واضح ببیند، در این نقطه رشد آن متوقف می‌شود. اما در افرادی که مبتلا به نزدیک بینی چشم هستند، کره‌ی چشم به طور غیرطبیعی و به شکلی نامتوازن کروی و دراز می‌شود؛ مانند انگور یا زیتون.