آنچه در این مقاله از مجله خبری نیوست می خوانید
فصل پنجم از کتاب سررشته زندگی خود را در دست گیرید.
اثر بخشی پنهانی و عدم نیاز به جلب تایید و درک دیگران
اثبات حقانیت در میان دوستان و اطرافیان
اثبات حقانیت – به شما توصیه می کنم که برای ترک عادت اثبات درستی نقطه نظرهای خویش از اعضای خانواده خود شروع کنید. بسیارند افرادی که تصور می کنند که وضعیت هرکس درمیان اعضای خانواده باید کاملاً مشهود و آشکار باشد. به همین دلیل به طور مستمر دربارۀ موقعیت یکدیگر پرس و جو می کنند و می کوشند در مقام موعظه پند و نصیحت ارائه دهند. بعضی از خانواده ها عدم حضور هریک از اعضای فامیل را در مراسم عروسی، عزا، فارغ التحصیلی و غیره، خطایی بزرگ تلقی کرده و کوچک ترین عذری را در این زمینه نمی پذیرند. این کسان حتی دربارۀ نوع لباس و وضعیت ظاهر افراد خانواده اظهارنظر کرده و کارهایی را که با سلیقه و نقطه نظر آنان همخوانی ندارد مردود می شمرند. شما باید ضمن بها دادن به قرابت خانوادگی مراقب باشید که این گونه همبستگی ها استقلال و حریم شخصی زندگیتان را تهدید نکند.
من پیوسته از شنیدن عبارت:”به زودی آزادی خود را باز خواهم ستاند.” از سوی زوجی که قصد جدایی از یکدیگر را دارند متعجب می شوم. آیا به راستی طلاق و جدایی با دستیابی مجدد به آزادی مترادف است؟ در پاسخ باید گفت که متأسفانه در برخی خانواده ها این قضیه صحت دارد. گرچه زن و شوهر انتظار دارند که یکدیگر را به خوبی درک کرده و درستی گفتار و کردارشان را به یکدیگر اثبات کنند. با این وجود عدم نیاز به اثبات نقطه نظر از جر و بحث های بی حاصل زوج ها جلوگیری کرده و مانع از آن می شود که کدورت بر روابطشان سایه افکند. دوستی هایی که در آن دوطرف به اثبات نقطه نظرهای خود متکی اند اغلب ماندگار و پایدار نیست. دوستی صادقانه یعنی شما همان گونه که هستید رفتار کنید و از حرکات تصنعی برای کسب رضایت طرف مقابل احتراز بجویید و آنچه در دل دارید و برزبان می آورید یکسان باشد. من اغلب خطاب به والدین توصیه می کنم که روابط خود را با فرزندانشان بررسی کرده و با آنان مانند یک دوست رفتار کنند. زیرا اغلب مشاهده می شودکه پدران و مادران در برابر غفلت و تسامح دوستان خویش بی درنگ به کمک آنان می شتابند، اما خطای مشابه از سوی فرزندان خود را به بی کفایتی ایشان نسبت می دهند و اعتماد به نفس آنان را با کلمه هایی نظیر: دست و پا چلفتی و بی عرضه به زیر تازیانهه می گیرند و از هر گونه هتک حرمت و پرخاش نسبت به آنان مضایقه نمی کنند.
دیگر بار خاطرنشان می کنم که با اعضای خانواده خود چون دوست رفتار کنید.
به اعتقاد روانشناسان انواع بیماری های روحی ثمره برخوردهای نامناسب دوران کودکی است. بسیاری از والدین با بی حرمتی به فرزندانشان و نادیده گرفتن حریم زندگی شخصی و سین جیم کردن آنان درباره ی هر اقدام و حرکتی، عملاً رشته های دوستی و مودت خانوادگی را به قید و بند تبدیل کرده و سبب می شوند که فرزندانشان در بزرگسالی از دست زدن به هرکار کوچک بترسند و دچار تردید شوند و نیمه کاره آن را رها کنند.
اثبات حقانیت از دیدگاه امرسون
امرسون دراین باره وصف زیبایی دارد، او می گوید:”دوست یعنی فردی که بتوان در حضورش باصدای بلند فکر کرد.”