مدیتیشن آسمان حس آرامش با یوگا | مراقبه دوست داشتنی

مدیتیشن آسمان ‌یک مدیتیشن ساده می باشد که در مراقبه های روزانه بسیار اثربخش بوده و اتصال درون شما را با خدای آسمان ها برقرار می کند. یوگا یا همان ناماسته بیسار آرامش بخش می باشد

مدیتیشن آسمان چیست؟

ساکت و آرام در محلی مناسب بنشینید. انگشت میانی را به شصت بچسبانید (هر دو دست)…

دستها را روی زانو قرار دهید بطوریکه کف دست به طرف بالا باشد..زبان را به سقف دهان بچسبانید.

یک یا چند نفس عمیق بکشید…وقتی به سکون کامل رسیدید.. آسمان نیلگون را تجسم کنید…این جملات را با خود تکرار کنید:

۱- آسمان در کنار من است
۲- من در کنار آسمان هستم.
۳- آسمان در قلب من است.

کم کم به حالت ریلکس و بی ذهنی می رسید…حالتی که بین خود و آسمان و هستی فاصله ای حس نمی کنید و افکار مزاحم و ناراحت کننده کمرنگ شده اند. تکرار روزانه این مدیتیشن ساده با صرف وقت اندک آرامش زیادی را برای شما بهمراه دارد.

هر زمانی که خواستید می توانید از این حالت بیرون بیایید.

یوگا یعنی به ((ناماسته)) عادت کنیم

وقتی به کلاس یوگا می‌روید یکی از کلماتی که قبل و بعد از کلاس زیاد به گوشتان می‌خورد این است: «ناماسته».

ناماسته به معنی سلام و احوالپرسی و خوشامدگویی است. در هند و آسیای شرقی رسم بر این است که وقتی دو نفر به هم می‌رسند، دست‌ها را به هم می‌چسبانند به‌طوری‌که نوک انگشتانشان به سمت آسمان باشد و دست‌ها در مقابل سینه قرار بگیرد و کلمهٔ «ناماسته» را ادا می‌کنند. در ژاپن هم بدون تماس دست و بدن و بدون روبوسی با تعظیم کردن و یا با خم کردن سر این کار را انجام می‌گیرد. در کلاس‌های یوگا، «ناماسته» به معنای ایجاد یک پیوند میان شما، مربی و همکلاسی‌هایتان است.

به‌طورکلی ناماسته، چسباندن کف دست‌ها به هم و بردن آن‌ها نزدیک قلبتان و تعظیم‌کردن است. بعد از انجام حرکات شخصی مدیتیشن هم می‌توانید خودتان «ناماسته» را انجام دهید تا به آن عادت کنید.

مراقبه چیست؟

مراقبه یا همان مدیتیشن به شما اجازه میدهد که اتصال درونی خود با خدا را با دعوت کردن او به درون خودتان احساس کنید.

برای تمرین مراقبه میتوانید در حالت نشسته یا خوابیده باشید. محیطی آرام را پیدا کنید. بهتر است که وسایل ارتباطی ازجمله تلفن را قطع کنید. ودقایقی به خودتان فرصت دهید تا خود و همه مسئولیت هایتان را فراموش کنید و متوجه درون خودتان باشید.

می توانید از یک موسیقی آرامبخش و ملایمی استفاده کنید و یا از یک ذکر و یا سکوت و تمرکز بر تنفس بهره ببریم.

آنگاه سعی کنید، هشیارانه ناظر افکاری که به ذهنتان خطور میکند باشید…

افکار همچون ابرهایی از آسمان ذهنتان عبور میکنند و شما فقط یک ناظرید تا سکوت برقرار گردد…!