عوارض شکستن قولنج کمر و بررسی آسیب های جران ناپذیر به بدن
پارکینسون یکی از عوارض شکستن قولنج
آیا واقعاً شکستن قولنج در دوران میانسالی و سالمندی بیماری پارکینسون را به همراه دارد؟ در اینجا با بررسی بیماری پارکینسون و توضیحاتی درباره آن به جواب این سوال می رسیم.پارکینسون نوعی بیماری دستگاه عصبی مرکزی است که با افزایش سن و بیشتر در بزرگسالان دیده می شود که از علائم آن می توان به لرزش دستها و از بین رفتن مهارت های حرکتی و سفتی عضلات اشاره کرد .
شکستن قولنج ساییدگی زودرس مفصلها را به دنبال دارد
نوابزاده بیان کرد: شکستن قولنج کمر، گردن و به خصوص انگشتها برای رفع خستگی، شاید موجب احساس راحتی شود، اما عارضه ساییدگی زودرس مفصلها را بهدنبال خواهد داشت.
وی ادامه داد: با اولین نشانههای ساییدگی، درد و التهاب مفاصل بهویژه در انگشتها و گردن که حساستر از مهرههای کمر هستند شروع خواهد شد.
پزشک و محقق طب اسلامی گفت: در میان انگشتان دست، انگشت شست بیش از انگشتان دیگر در معرض خطر است.
نوابزاده افزود: چرخش ناگهانی در ناحیه گردن و بهویژه کمر هم بسیار خطرناک قلمداد شده، آسیبهای ستون فقرات و عضلات گردن را شدیدتر میکند.
وی تصریح کرد: شکستن قولنج به سبب ایجاد حس راحتی و رفع موقت خستگی، ممکن است سبب تکرار و عادت به انجام عمل شود.
روش هایی برای شکستن قولنج کمر:
1– شکستن قولنج کمر با کشش عضلات کمر: زیاد خودتان را درگیر این نکنید که حتما صدای ترق تروق زیادی بشنوید تا مطمئن شوید که قولنجتان شکسته. شما با انجام حرکات کششی درست، می توانید مقدار زیادی از خستگی کمر خود را برطرف کنید.
روی یک سطح نرم مثلا روی تشک یوگا یا فرش به پشت دراز بکشید. سپس زانوهایتان را تا قفسه سینه بالا بیاورید و با دست های خود نگهشان دارید، طوریکه کشش متوسطی را در کمرتان احساس کنید.
می توانید برای کشش بیشتر کمی هم جلو عقب بروید تا کشش بیشتری ایجاد شود. ولی مراقب باشید که این حرکات را با شدت انجام ندهید و نفس خود را حبس نکنید که باعث آسیب نشود.
حرکت کششی بعدی مشابه حرکت ژست کودک در یوگا است. روی دو زانو بنشینید. سپس کمر خود را رو به جلو خم کنید و تا جایی که می توانید صاف دستهایتان را به جلو بکشید.
برای حرکت کششی بعدی باستید و پاها را به عرض شانه باز کنید. دستهایتان را پشت سرتان قلاب کنید و به آرامی سر خود را به عقب ببرید. با این حرکت قولنج قفسه سینه(یا درواقع قسمتی از ستون فقرات بین دو شانه) می شکند و معمولا با صدای شکستن قولنج کمر همراه است.
این حرکات را حدود 30 ثانیه و 3 تا 5 بار در روز انجام دهید.
2- شکست قولنج کمر با تمرینات ورزشی کم خطر: برای شکستن قولنج کمر ابتدا بایستید و کف دستهای خود را بعنوان تکیه گاه پایین ستون فقرات قرار دهید. سپس به آرامی به عقب خم شوید و شکم خود را به جلو هل دهید.
حرکت ورزشی دیگر برای شکستن قولنج کمر این است که بایستید و پاها را به عرض شانه باز کنید. دستهایتان را روبری خود قرار داده و از بازو خم کنید. سپس بالاتنه ی خود را در یک وضعیت کنترل شده تا جایی که می توانید به یک جهت بچرخانید، چند ثانیه صبر کنید و بعد به طرف دیگر بچرخانید. این حرکت چرخشی می تواند به سادگی باعث شکستن قولنج کمر شود.
حرکت بعدی برای شکستن قولنج کمر با استفاده از غلتک فومی صورت می گیرد. غلتک های فومی ارزانند و معمولا در فیزیوتراپی، یوگا و پیلاتس استفاده می شوند. غلتیدن روی فوم ها راه خوبی برای ماساژ کمر است و احتمال شکستن قولنج کمر (مخصوصا مفاصل میانی) را افزایش می دهد. غلتک را روی تشک بگذارید و خودتان به پشت دراز بکشید، طوریکه غلتک زیر شانه هایتان قرار گیرد. زانوهایتان را خم کنید و پشتتان را کمی بالا بیاورید که بتوانید به آرامی روی غلتک حرکت کنید. سپس با نیرویی که از طریق پاهایتان وارد می کنید کمر خود را روی غلتک بالا و پایین ببرید. حواستان باشد که پایین کمر خود را روی غلتک نبرید زیرا باعث کشیدگی آن می شود.