درمان اضطراب
آنچه در این مقاله از مجله خبری نیوست می خوانید
اختلال اضطرابی چیست؟
مدت یا شدت احساس اضطراب گاهی اوقات نمی‌تواند با محرک اصلی یا استرس‌زا متناسب باشد. علائم جسمی مانند افزایش فشار خون و حالت تهوع نیز ممکن است در چنین شرایطی ایجاد شود. این پاسخ‌ها فراتر از اضطراب، به صورت یک اختلال اضطرابی منتقل می‌شوند.
APA یک فرد مبتلا به اختلال اضطراب را «دارای افکار یا نگرانی‌های مزاحم مکرر» توصیف می‌کند. هنگامی که اضطراب به مرحله اختلال می‌رسد، می‌تواند عملکرد روزانه را مختل کند.
اختلال اضطراب یک اصطلاح است که به دسته‌ای از شرایط روانپزشکی اشاره دارد که با ترس یا نگرانی شدید مشخص می‌شود. طبق گزارش انجمن اضطراب و افسردگی آمریکایی (ADAA)، اختلالات اضطرابی شایع‌ترین بیماری روانی در ایالات متحده هستند و 40 میلیون بزرگسال در ایالات متحده 18 ساله و بالاتر یا 18.1 درصد از جمعیت را هر ساله تحت تأثیر قرار می‌دهند.
علاوه بر این، بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، در سطح جهان، از هر 13 نفر 1 نفر از اضطراب رنج می‌برد. در واقع، WHO گزارش می دهد که اختلالات اضطرابی شایع‌ترین اختلالات روانی در سراسر جهان هستند و اختلال اضطراب فراگیر (GAD) در صدر لیست قرار دارد و پس از آن هراس خاص، اختلال افسردگی اساسی و هراس اجتماعی است.
درمان اختلال اضطراب چیست؟
نگران نباشید (آخرین چیزی که باید در مورد اضطراب خود مضطرب باشید) اختلالات اضطرابی کاملا قابل درمان هستند. دارو درمانی و روان‌درمانی رایج‌ترین گزینه‌های درمانی برای اختلالات اضطرابی هستند.
روان درمانی
۱-مواجهه درمانی در درمان اضطراب
مواجهه درمانی فرایندی برای کاهش پاسخ‌های ترس و اضطراب است. در این نوع درمان، فرد به تدریج در معرض موقعیت یا شیء ترسناک قرار می‌گیرد و یاد می‌گیرد با گذشت زمان حساسیت کمتری نشان دهد. این نوع درمان به ویژه برای اختلالات وسواسی و فوبیا موثر است.
۲-درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) در درمان اضطراب
این نوع درمان از استراتژی‌های پذیرش و ذهن‌آگاهی (زندگی در لحظه و تجربه چیزها بدون قضاوت) به همراه تعهد و تغییر رفتار، به عنوان راهی برای مقابله با افکار و احساسات ناخوشایند و ناخواسته استفاده می‌کند. ACT مهارت‌هایی را برای پذیرش این تجربیات، قرار دادن آنها در زمینه‌ای متفاوت، وضوح بیشتر در مورد ارزش‌های شخصی و متعهد شدن به تغییر رفتار مورد نیاز به شما می‌دهد.
۳-درمان رفتاری دیالکتیکی (DBT) در درمان اضطراب
ادغام تکنیک‌های شناختی-رفتاری با مفاهیمی از مدیتیشن شرقی، درمان رفتاری دیالکتیکی یا DBT، پذیرش و تغییر را با هم ترکیب می‌کند. DBT شامل درمان فردی و گروهی برای یادگیری ذهن‌آگاهی و مهارت‌های اثربخش بین فردی، تحمل ناراحتی و تنظیم احساسات است.
دارو درمانی در درمان اضطراب
گاهی اوقات، داروها برای کمک به افرادی که از حملات حاد اضطراب یا نگرانی مزمن رنج می‌برند که با روش‌های غیر دارویی قابل کنترل نیستند، ضروری هستند. رایج ترین انواع داروهایی که برای افرادی که مبتلا به اختلال اضطرابی هستند تجویز می‌شود عبارتند از:
مهارکننده‌های بازجذب بازجذب سروتونین (SSRIs) معمولاً برای درمان افسردگی و اضطراب استفاده می‌شود، که اغلب نیز به طور همزمان رخ می‌دهد. SSRI های رایج عبارتند از زولفت، پاکسیل، پروزاک و سلکسا. SSRI ها با مسدود کردن بازجذب سروتونین توسط سلول‌های عصبی خاص در مغز علائم را تسکین می‌دهند. این باعث می‌شود سروتونین بیشتری در دسترس باشد که باعث بهبود خلق و خو می‌شود.
مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین (SNRIs) نوع دیگری از داروهای ضد افسردگی هستند که ممکن است کمک کننده باشند. SNRI ها با مسدود کردن جذب مجدد آنها در سلول‌های مغز، هم سطح انتقال دهنده عصبی سروتونین و هم نوراپی نفرین را افزایش می‌دهند. با تثبیت این انتقال دهنده‌های عصبی، SNRIها می‌توانند به بهبود خلق و خو، کاهش اضطراب و کاهش حملات پانیک کمک کنند.
داروهای ضدافسردگی سه حلقه‌ای مانند توفرانیل، که معمولاً برای درد مزمن و سندرم روده تحریک‌پذیر تجویز می‌شوند، ممکن است اضطراب مرتبط را تسکین دهند. آنها با مسدود کردن بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین و افزایش سطح آنها در مغز عمل می‌کنند. این امر ارتباط بین سلول‌های عصبی مغز را برای تنظیم خلق و خو تغییر می‌دهد. با این حال، آنها اغلب تجویز نمی‌شوند، زیرا عوارض جانبی زیادی دارند.
بنزودیازپین‌ها مانند زاناکس، کلونوپین، والیوم و آتیوان اغلب برای تجویز تسکین فوری حملات پانیک حاد استفاده می‌شوند. آنها نباید در دراز مدت استفاده شوند. اگرچه آنها سریعتر از بسیاری از داروهای ضد افسردگی اثر می‌کنند، اما در صورت مصرف طولانی مدت، می‌توان نسبت به آنها اعتیاد پیدا کرد.
مسدود کننده‌های بتا. متداول‌ترین مسدود کننده‌های بتا برای اضطراب شامل پروپرانولول و آتنولول است. اینها برای اضطراب کوتاه مدت بهتر عمل می‌کنند.
بوسپیرون یکی دیگر از داروهای ضد اضطراب است که اغلب برای تسکین اضطراب حاد مشابه بنزودیازپین‌ها استفاده می‌شود، البته با عوارض جانبی کمتر و خطر وابستگی کمتر.
پیشگیری
روش‌هایی برای کاهش احتمال خطر اختلالات اضطرابی وجود دارد. به یاد داشته باشید که احساسات مضطرب کننده، یک عامل طبیعی زندگی روزمره هستند و تجربه آنها همیشه نشان دهنده وجود اختلال در سلامت روان نیست.
اقدامات زیر را برای کمک به تعدیل احساسات اضطرابی و درمان اضطراب انجام دهید:
- مصرف کافئین، چای و شکلات را کاهش دهید.
- قبل از استفاده از داروهای بدون نسخه (OTC) یا داروهای گیاهی، با پزشک یا داروساز در مورد هرگونه مواد شیمیایی که ممکن است علائم اضطراب را بدتر کند مشورت کنید.
- رژیم غذایی سالمی داشته باشید.
- یک الگوی خواب منظم داشته باشید.
- از مصرف الکل و سایر مواد مخدر خودداری کنید.