جنگل اسرار آمیز ویستمن در انگلستان عجیب ترین جنگل در دنیا
جنگل اسرار آمیز ویستمن در جهان,جنگل عجیب و غریب,جنگل ویستمن با درخت های کهنسال,عکس جنگل وحشتناک در انگلستان,تصاویر ترسناک از جنگلی در انگلیس
جنگل ویستمن (Wistman)، جنگلی کوچک، متروک و قدیمی است که در منطقه‌ی دارت مور (Dart moor) انگلستان و روی دامنه‌های پرشیب رودخانه‌ی وست دارت (West Dart) واقع شده است. این جنگل دورافتاده، میراث و بازمانده‌ی یک جنگل قدیمی است که هزاران سال پیش در این بیشه‌زار وجود داشته است. این جنگل متروک، فقط هشت جریب وسعت دارد و یکی از سه جنگل بلوطی است که در چنین ارتفاعی از سطح دریا، در منطقه‌ی دارت مور همچنان به جای مانده است. درختان بلوط این جنگل، بسیار کهنسال هستند اما این درختان به دلیل وجود خاک ضعیف و ارتفاع زیاد این منطقه، رشد خوبی نداشته‌اند. شاخه‌های درختان به طرز عجیب و غریبی پیچ و تاب خورده‌اند و در هم تنیده شده‌اند. شاخه‌های به هم گره خورده‌ی درختان در این جنگل، با لایه‌ای ضخیم از خزه پوشیده شده‌اند. شاخه‌های نازک پوشیده از خزه همراه با بوی قدمت و کهنگی و بوی عجیب خاک، احساس رعب و وحشت را در فرد بوجود می‌آورند.
این درختان بلوط به ندرت بلندتر از هفت متر رشد می‌کنند. شاخه‌های در هم تنیده‌ی این درختان و زمین ناهموار و سنگلاخ منطقه‌ی دارت مور، ورود اسب‌ها و گله‌ی احشام را به این منطقه ناممکن می‌سازد. این عدم دسترسی، جنگل بلوط ویستمن را از تخریب و نابودی محافظت می‌کند. از آنجایی که حیوانات منطقه نمی‌توانند در این جنگل چرا کنند، این جنگل سالیان سال است که دست نخورده و پابرجا باقی مانده است. داستان‌های زیادی درباره‌ی جنگل ویستمن و ارواح خبیث، شیاطین و سایر موجودات فرا‌طبیعی موجود در آن گفته می‌شود. این افسانه‌های قدیمی، سالیان متمادی است که انسان‌ها را از این جنگل مخوف دور نگه داشته است.
درباره‌ی جنگل ویستمن افسانه‌ای قدیمی وجود دارد که می‌گوید این جنگل، بیشه‌زاری مقدس بوده است زیرا کاهنان مذهبی انگلستان (طبقه‌ای از مردم سِلت باستان) در طی عصر آهن در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند و در این بیشه‌زار، مراسم و آیین کفرآمیز خود را انجام می‌داده‌اند.
افسانه‌ی دیگری نیز وجود دارد که می‌گوید این جنگل لانه و مامن سگ‌های شکاری اهریمنی به نام Wisht Hounds بوده است. این سگ‌های اهریمنی، دسته‌ای از سگ‌های جهنمی بوده‌اند که در تاریکی شب در این بیشه‌زار در پی شکار ارواح سرگردان و یا افرادی بوده‌اند که بی‌توجه و بدون احتیاط وارد این جنگل مخوف می‌شده‌اند. گفته می‌شود که این سگ‌های شکاری، سگ‌های بزرگ سیاه‌رنگ با چشمانی سرخ و دندان‌های نیش زردرنگ بوده‌اند که با عطشی سیری‌ناپذیر در پی شکار جسم و روح انسان‌ها بوده‌اند. بسیاری از مسافرانی که از کنار این جنگل گذشته‌اند، صدای زوزه و پارس سگ‌های شکاری را از داخل این جنگل شنیده‌اند.
نزدیک به حاشیه‌ی شمالی این جنگل راهی موسوم به لیچ وی یا راه مردگان وجود دارد که اجساد مردگان از این راه برای مراسم تدفین به کلیسای لیدفورد (Lydford) انتقال داده می‌شدند. طبق گزارش افراد محلی، اشباح سفیدپوشی در حاشیه‌ی این جنگل بلوط دیده شده‌اند که در سکوتی غم‌انگیز به اطراف حرکت می‌کرده‌اند. گفته می‌شود که در تاریکی شب و در مه غلیظ، این جنگل، مخوف‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. تعجب نکنید، بسیاری از نویسندگان انگلیسی این جنگل را به عنوان مخوف‌ترین مکان در دارت مور توصیف کرده‌اند.